Toernooi Luxemburg
De kadetten van de Rotterdam Basketbalklas zijn het weekend van 4
en 5 maart 2000 naar een toernooi in Luxemburg geweest. Het toernooi werd
gehouden in Dudelange, een plaatsje ongeveer 30 km ten zuiden van
Luxemburg-stad. Vorig jaar juni werd dit toernooi ook al gehouden en toen kwamen
de kadetten niet verder dan de 6e plaats. We kregen toen over onze speelstijl en
totale optreden veel positieve geluiden te horen. Afgelopen weekend werden we
daarom opnieuw welkom geheten door de organisatie. Het toernooi was in sterkte
toegenomen, waardoor ook de nationale selectie van Luxemburg onder 19 jaar
deelnam aan het toernooi. We sliepen van zaterdagnacht bij gastgezinnen van
spelers van de thuisploeg, T71 Diddeleng. Hier speelden we ook op zaterdag onze
eerste wedstrijd tegen. We openden het toernooi in 'onze' stijl. Rennend en
pressend was het bij rust eigenlijk al geen wedstrijd meer.
Na rust hebben we een zone-verdediging erin
gebracht. Iets wat in Nederland bij de kadetten nog niet mag, maar wat leuk was
om te proberen. Dit speelden we heel aardig
en bracht de eindstand op het
bord.
reden voor een carnavalsfeestje!
De volgende dag mochten we tegen Racing Basket Telindus Antwerpen kijken hoe de werkelijke krachtverhoudingen lagen. Vanaf het begin was dat echter duidelijk. Antwerpen speelde zeer verzorgd basketbal en met vlijmscherpe breaks en nauwkeurige uitvoering van de aanvallen maakten ze duidelijk dat ook dit jaar nog iets te vroeg kwam om van hen te winnen. De ruststand was 27-43 en de eindstand 45-63. Hoop voor de toekomst was het feit dat zij speelden met spelers geboren in 1982 en 1983, terwijl wij het moesten doen met 1983 en 1984.
Door deze verliespartij waren we uitgeschakeld voor de 1e en 2e plaats en moesten we het opnemen tegen Trie, een kadettenteam uit de Duitse kadettencompetitie. Trier had het moeten opnemen tegen het nationale Luxemburgse team en tegen Sarreguemines, een Frans kadettenteam. Alleen de laatste partij hadden zij net gewonnen en de wedstrijd om de 3e en 4e plaats beloofde dus een kraker te worden. Dat werd het ook.
marvin met fraaie score
De hele wedstrijd konden we maar moeizaam tot scoren komen tegen
de zone-press en half-court zone van de Duitsers. Ze hadden zich duidelijk
gewapend tegen onze fast-break-stijl van spelen en vertraagden het spel waar
mogelijk. Vooral inside waren ze bijna niet te stoppen. Tot een paar minuten
voor tijd scoorden hun inside-man 25 van de 47 punten. Scheidsrechters werkten
niet bepaald in ons voordeel en commentaar van mijn kant om ze te 'helpen'
werd beloond met een technische fout. Hierna echter draaide een aantal
beslissingen onze kant op. Maar het warrige fluiten had een groot effect op de
sfeer in de wedstrijd en kreeg een dieptepunt toen na een halve vechtpartij de
grote scoorder van de Duitsers op Robbert ging staan die een charge had genomen.
Een D-fout was het gevolg en het bleek onze redding. We kwamen door driepunters
van Sven weer bij en kwamen zelfs met 3 punten voor. Met nog twintig seconden te
spelen en de Duitsers balbezit was de spanning te snijden in de zaal en lukte
het de pointguard van de Duitsers met een goed schot de stand weer gelijk te
krijgen. De verlenging van drie minuten was echter voor ons. Scores van Roy en
Sven brachten ons 5 punten voor en dat was aan het eind van de wedstrijd goed
voor een 3 punts-overwinning en de 3e plaats. In de wetenschap dat we hiermee
alleen Antwerpen en de Luxemburgse nationale team (winnaar van het toernooi)
voor ons hadden laten gaan, konden we tevreden in de auto stappen op weg naar
huis.
sven neemt de derde prijs
in ontvangst en klaar voor vertrek